امروزه  موضوع وجود اعتراض و ناراحتی مردم درباره وضعیت فعلی کشور به خصوص در حوزه های اقتصادی موضوعی پنهان نیست و رهبر معظم انقلاب نیز به صورت مکرر و مستمر در طول این سال ها بر آن تاکید کرده و آن را مطالبه نموده اند، و حتی نامگذاری سالهای متمادی با رویکرد تقویت معیشت مردم توسط ایشان، دال بر دغدغه ی معظم له می‌باشد ،  حال جناب آقای موسوی خوئینی ها را چه شده است که پس از سال ها سکوت به یکباره نامه سرگشاده می نویسند و رهبر معظم انقلاب را مورد خطاب قرار می دهد. و بر طبلی می کوبد که رسانه‌های غربی و مغرضین می‌کوبند ،  سوال این است که آقای موسوی خوئینی ها ای کاش قبل شروع نگارش نامه به رهبر معظم انقلاب کمی تامل می کردید، چه شد که به یکباره شهود کردید و وضعیت فعلی کشور را دیدید و قلم به دست شدید و به اصطلاح عامیانه چشم بسته غیب گفتید؛ مگر این موضوع موضوع ناشناخته‌ای بود؟!!! کاش کمی فکر می کردید و مولفه پیام را که مخاطب پیام است را صحیح انتخاب می کردید و هر چند با 7 سال تاخیر، ولی نامه خود و گلایه های خود را به آقای روحانی مورد حمایتتان می نوشتید که عمده ی سیاست های اقتصادی و وظایف مربوطه بعهده ی ایشان و تیم دولت است،

آقای موسوی خوئینی ها، از سهم خود و همقطارانتان در رسیدن کشور به وضعیت فعلی سخنی نگفتید و انگشت تقصیر را به سمتی دیگر نشانه رفتید تا با فرافکنی از بار مسئولیت خود فرار کنید. شما به اختصار سخن گفتید ولی لازم است به صورت مفصل پاسخگوی عملکرد خود و همقطارانتان باشید. جا دارد برای تنویر افکار عمومی دقیقاً توضیح بفرمایید رهبری در امور مختلف می‌بایست چه شیوه‌ای را به‌کار می‌بستند.

آقای موسوی خوئنی ها، به نظر نامه نامه شما یادآور نامه 17 مهر 65 مرحوم آقای منتظری به حضرت امام بود و شما را ارجاع با پاسخ همان نامه می دهیم و تمام.

کانون  بسیج اساتید دانشگاه آزاد اسلامی استان خراسان رضوی.